Günlerden 25 Aralık..
11 ay boyunca açlığa, susuzluğa, bütün yokluklara rağmen Antepli yiğit bacılarımızın, kardeşlerimizin yazdıkları kahramanlık destanının yıldönümü..
Toprağa kanla nakşedilmiş yüreklerdeki memleket sevdasının taçlandığı, düşmanın dönmemek üzere gittiği gün.
“Ben bu Anteplilerin gözlerinden nasıl öpmem..”
Biz bu topraklarda büyüdük. Memleket aşkıyla, Antep sevdasıyla.. Boşuna değil.. Damarlarımızda da topraklarımızda da atalarımızın, şehitlerimizin kanı var.. Tarih var..
Boşuna değil.. Miras bize bu sevda.. Onu yaşatmak, Antep’imizi aşk ile ilmek ilmek dokumak.. Miras bize..Şehrin kayıtsız şartsız teslimini isteyen Fransız generale Özdemir Bey’in verdiği cevap gibi.. “Verdün sizin için ne ise Ayıntab da bizim için odur”.
Ayıntab bizim kanımızdır, canımızdır, namusumuzdur, mirasımızdır.
Ayıntab bizim için bugün gönlümüzde de, memleketimizde de, cihanımızda da parlayan yıldızdır.
Zehirli zerdali çekirdeğinden ekmek yiyerek, döküntü silahlarla, ramazan topuyla düşmana kafa tutan bir neslin torunlarıyız biz. Şehit Kamil, Şahin Bey, Karayılan, Aslan Bey ve daha nice kahramanların torunlarıyız..
14-15 yaşındaki Memik’in düşman kurşunuyla vurulan kardeşini hastaneye götürdüğünde dediği gibi: “Ey kahpe düşman sen Türk’ün hele bir Anteplinin sizin bir ordunuza bedel olduğunu bilmezsin. Aç, ilâçsız, silâhsız kalsak, silâh yerine sopa kullanır, ekmek yerine acı çekirdek yer gene teslim olmayız”.
Teslim olmadık, olmayız.. Bugün de el birliğiyle, gönül birliğiyle Gazi şehrimiz için mücadele ediyoruz. Onu hak ettiği yere taşımak, kalkındırmak için, hemşehrilerimizi daha iyi bir yaşama kavuşturmak için, barışımızı daim kılmak için, bütün bu mirası layıkıyla geleceğe taşımak için bugün de çok çalışıyoruz.
Atalarımız rahat uyusun..Ruhları şad olsun.
Günlerden 25 Aralık.. ve 7den 70e bunun kıymetini yürekten biliyoruz.